Cały obszar Miejsca Pamięci został podzielony z matematyczną precyzją liniami współrzędnych, które tworzą siatkę o bokach 15m x15m, a poza domniemaną granicą obozu o bokach 30m x30m. Miejsca przecięcia się linii siatki wyznaczają betonowe słupy o wysokości 3m z wytłoczonymi w betonie parametrami współrzędnych i napisem „Sobibór”. Tym sposobem w lesie mającym ukryć przed Światem zbrodnię ludobójstwa zaistnieje symboliczny Las Pamięci. Wypełnienie przestrzeni powtarzalnymi lecz noszącymi indywidualny numer elementami, nadaje jej abstrakcyjny porządek, który symbolicznie odwołuje się do rzeczywistości obozowej. Dodatkowym wzmocnieniem tej symboliki jest umieszczenie stłoczonej kompozycji słupków na rampie kolejowej. Taki zamysł artystyczny ma na celu skierowanie uwagi zwiedzających na skalę i okrucieństwo zbrodni bez sięgania do bezpośrednich i dosłownych wyobrażeń.
Centralnym miejscem Pomnika Pamięci jest obszar grobów masowych (około 250 tysięcy ofiar) zwany przez nas Kirkutem Bezimiennych. Prowadzi do niego Szlak Pamięci rozpoczynający się placem wejściowym i budynkiem Centrum dla zwiedzających. Szlak prowadzi przez tunel, białą drogę ”Himmelfahrstrasse” i poprzez Plac Strzyżenia poprowadzony jest aż do Bramy Szeolu – miejsca zagłady Żydów.
Uzupełnieniem założenia jest Plac Zgromadzeń upamiętniający zryw powstańczy więźniów z 1943 roku oraz istniejący dom komendanta obozu.
status: Projekt konkursowy
rok: 2013
zespół: Anna Struska, Henryk Struski, Marek Struski
współpraca: Krzysztof Gorgoń (GORGOŃ biuro architektoniczne)